ගෙදර ඉඳලා පාසලට දුර වැඩි නිසා අනූට නේවාසිකාගාරයේ නතර වෙන්න සිද්ද වුනා. අම්මාටයි අප්පච්චිටයි හරිම පාලුයි අනූ නැතිව. අනූටත් එහෙමයි.
පුංචි අනූ තනියම වැඩ කරන්නත් ඉගෙන ගත්තා. රෙදි සෝදන්න, අතු ගාන්න තව ගොඩක් දේවල්.
නේවාසිකාගාරයේ හොල්මනක් තියෙන බවට හැමොම කතා වෙනවා. ඒ තමයි ශොක්මන්ගේ හොල්මන. නේවසිකගාරය දැන් තියෙන තැන කලින් තිබිලා තියෙන්නේ ශොක්මන්ගේ වළව්ව. ඉතින් රෑට ශොක්මන් අස්සයා පිටේ යනවා කියලා ළමයි හැමෝම කියන්න පටන් ගත්තා.
රෑ නමයට හැමෝම නින්දට යනවා. අනූට ඒත් නින්ද ගියේ නැහැ. ඒක පාරටම අනූට ඇවිදින සද්දයක් ඇහෙන්න ගත්තා. අනූ එලිවෙන කල්ම ඇස් ඇරියේ නම් නැහැ.
පස්සේ දැනගත්තේ ඒක ලොකු පන්තිවල අක්කලා හිතා මතාම කල දෙයක් කියලා.
Sunday, April 25, 2010
නේවාසිකාගාරයේ මුල් දින..
Posted by Harshani at 5:03 AM
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
2 Comments:
මෙන්න වතුර
ela..menna magenuth wathura paraak
Post a Comment